4 Ocak 2012 Çarşamba

Fotoğrafçının Güncesi***03

 Yeni yılın 4. gününde kısmet oldu yazmak...
Yıl nasıl mı geçiyor, "aynı". Değişen şeyler var elbette.2011'in bitmek üzere olduğu zamanlarda hayatıma giren birkaç iyi insan,yeni bir lens. Değişmeyen tek şey şu sonsuz "ÖZLEM"... Ona ve de uzaklara duyulan özlem...
Aslında yapılacak işler var,ancak önce içimden geçenleri yazmak istedim. Bu yıl bana nelerin getireceğini bilmemek heyecan verici aslında,diğer yandan da bir yanı korkutucu belki de.
Ne diyor Cemal Süreya üstad;"Zaman mı,değil zaman. Akan zaman değil,mesafelerdir."demiş. Üzerine dakikalarca düşündüm bunun,akan zaman değilse dedim nedir akan beni kimi zaman kendime çok yakın hissettiklerimden koparan nedir diye...Evet,mesafelerdi akıp giden..Aynı evin,ailenin içinde bile mesafeler oluşuyor insanlarla aranızda.Bu kimi zaman çok belirgin,kimi zamansa çok sinsice oluşuyor. Farkettiğim şey,bir şekilde bazı insanlara geç kalışım ya da onların bana.Bazen hayatına aniden girenlerin bir zaman aşımına sebebiyet vermesini engellemek için onları yaşamından uzaklaştırıyorsun,bazılarınınsa nedense varlığına izin veriyorsun.2011 fotoğraf açısından çok verimli bir yıl oldu şahsım adına,çok fazla fotoğrafı henüz online ortamda paylaşmadığımın farkındayım ve bu belirli zaman aralıklarında gerçekleşecek.
***2012;Sağlık,başarı,huzur,mutluk getirsin tüm iyi insanlara... Tabii ki fotoğrafçılara da bolca iyi fotoğraf üretecek zamanları getirsin ve iyi fotoğraflar ürettirsin.***

Sevgiler,
EMİNE.







6 yorum:

  1. "Özlem", ne güzel bir kelime! Oysa içinde yokluğu ve ayrılığı barındırıyor böyle olduğu halde güzel olması muhakkak güzel şe,yleri hatırlattığı içindir. Ben de iki oğlumu özlüyorum ve 2012'nin neler getirecğini bilmemek ve nelerin gerçekleşeceğini merak etmek. Korku ve merak ikisi de iç içe... Umutları gerçekleştirme çabası içinde uzak uzak mesafelere dağılmak. Özlenenlerle araya girenin sadece harita üzerindeki mesafeler olması dileğiyle, sağlık ve huzur içinde nice yıllara...

    YanıtlaSil
  2. "Özlem,özlemek" kurgularımda irdelediklerimdendir... Özlemek,özlenene kavuşuyorsak güzeldir...
    Tam da kavuştuğu anda zaman ayıramayanlar peki?
    Sürekli bahaneler uyduranlar?

    YanıtlaSil
  3. Zaman ayıramayanlar, bilin ki özlemiyorlardır. Hele hele bahaneler uyuduranlar ise üstelik korkaktırlar da. Cesur olup ta diyemediklerini korkaklığı tercih ederek bahanelerin arkasına sığınıyorlardır. Oyleleri özlenmeyi de haketmiyorlar ama hayat bir şekilde karşılarına vefalı ve fedakar ruhları çıkarıyor, o karşılaşmalar aslında onların imtihanı ama cesaretlerinin, vefalarının ve fedakarlıklarının sınandığının farkına bile varamıyorlar. Oysa olmadık nice nice şeylere zaman ayırabiliyorlar.
    Umarım başınızı ağrıtmıyorumdur.
    Saygılarımla,

    YanıtlaSil
  4. Başımı ağrıtmaz benim bu paylaşımlar...
    Çok garip ama,söylediğinde ise insanlara yine ve her zaman bahaneler var...
    Yine de seni hayatlarından çıkaramıyorlar...
    Aslında kalmasalar,gitseler...
    Ve biz özleyenler de yorulmasak:)

    YanıtlaSil
  5. Gitmezler, gönderilmeyi beklerler. Güya "ben yapmadım, ben suçsuzum" diyebilmek için. Öyle olmadığını da bilirler ama...

    YanıtlaSil
  6. Bu durumda her zaman mesafe duvarlarım vardır benim de o insanlarla. Onlar istediklerinde değil,ben istersem ancak onlarla görüşürüm. Aksi taktirde insan resmen kullanıldığını düşünüyor.

    YanıtlaSil